De ‘omgekeerde cultuurshock’ — Wereldwijven
Ik kijk naar buiten en zie de mooie gevels aan de overkant van de Brouwersgracht. Wat hou ik toch van Amsterdam. Mensen om mij heen zeggen dat ik het idealiseer. Het is immers een stuk rustiger door Corona. Je struikelt nu niet over de toeristen, wordt niet onbedoeld high door alle wietluchten om je heen en hoort niet continue het lawaai van rolkoffers over de straatstenen. Daarbij, mijn vrienden zeggen dat ze elkaar ook bijna nooit zien. Maar ik? Ik geloof ze maar ten dele want ik wil terug…
Dat zeg ik elke zomer als we hier zijn wel maar deze keer is het anders. Het is alsof het virus mijn twijfels vergroot en mij doet inzien wat ik echt belangrijk vind in het leven. De eerlijkheid gebiedt mij dat ik wat sentimenteel ben omdat ik hier ook een van mijn kuikens achter ga laten om in Delft te studeren. En ik kijk er nou ook niet bepaald naar uit om naar de Verenigde Staten terug te gaan. Daar waar op dit moment zoveel onrust en ellende heerst en waarschijnlijk nog meer komt in de ‘donkere’ tijd die voor ons ligt. Nederland is echt een heel fijn land om te wonen. De meeste mensen hebben het ontzettend goed hier, de supermarkten zijn goed bevoorraad, het onderwijs is van uitstekende kwaliteit, alle wegen zijn perfect geasfalteerd…
Stikjaloers op de remigreerders
Maar ja, ik moet. Mijn gezin (-1) is daar. En niet hier. Stiekem ben ik stikjaloers op de wereldwijven die deze zomer zijn teruggekeerd en hun leven weer in hun eigen kikkerland mogen gaan opbouwen. Dus Marije, Karien, Ceciel….idealiseer ik het? Wellicht maar ik heb het gevoel dat mijn Amerikaanse avontuur voorbij is en mijn behoefte aan een nieuwe start in mijn eigen land op dit moment enorm en groter dan ooit is.
Ik loop al een tijdje mee met de Wereldwijven en ik weet dat bij lang niet iedereen de terugkeer naar eigen land zo positief heeft gewerkt. Het komt namelijk regelmatig voor dat na een langdurig verblijf in het buitenland (wereldreis, expat-werk, emigratie etc) veel wereldwijven moeite en tijd nodig hebben om weer te wennen aan Nederland. Je noemt het ook wel een ‘omgekeerde cultuurshock’.
De oorzaak is soms lastig te duiden. Als je na lange tijd terugkeert in een maatschappij is die net als jij verder gegaan. Misschien herken je het niet helemaal en (h)erkent jouw omgeving jouw wensen en behoeften ook niet echt. Iedereen pakt zijn of haar gewone leventje op maar voor jou blijkt alles anders…Eenzaam dus. Of het gaat over het gemis aan avontuur. Want djeez, Nederland kan natuurlijk nogal plat, grijs en saai zijn. Of is het een gemis aan vrijheid? Je moet immers weer meedoen in de mallemolen van het Hollandse leven. Het klimaat, de directheid van de mensen of het gemis van zon, zee en strand? Wie zal het zeggen.
Lees verder over de ‘omgekeerde cultuurshock’ op Wereldwijven: Remigreren is niet niks. Zie: https://dewereldwijven.com/2020/09/02/omgekeerde-cultuurshock-remigratie/
Psycholoog op Afstand biedt online therapie, coaching en relatietherapie waar ook ter wereld. Starten met een gratis kennismaking? Zie: www.psycholoogopafstand.nl
